İnsan olmakla cezalandırıldım Hak tarafından..masum bir melek olduğumu
düşünürken..ve dünyaya atıldım,buradayım.Hayallerim,umutlarım vardı
diğerleri gibi..ancak gerçekte kim olduğumu ve nereye ait olduğumu
anlayana kadar..
Sadece izlendim parçalanırken..hiç bir şey benim suçum değildi.Hayata
terk edilip bırakılmak benim istediğim olmadı hiçbir zaman.Ama
buradayım işte..Yaratan canımı alsın diye dua ediyorum durmadan..acı
nedir çok iyi biliyorum..bu her gün yaşadığım..katlanamıyorum artık bu
dünyaya..ruhumu bu insan bedeninden al ve melek bedenime sok..burada
yaşamayı başaramıyorum..kolay yenildim biliyorum...ama ne olursa olsun
sonucu senin yanında olmak istiyorum..Anlatamıyorum derdimi
anlayamayacak hiçbir insan.Göğsüme bir bıçak saplasam..yüzümdeki kanlı
gülümseme seni kızdırır mı?beni almaz mısın artık yanına,kovar
mısın?...kalbim ve ruhum eskisi gibi temiz değil,neler oluyor umurumda
değil..görevimi başaramadım..o kadar zor ki insan olmak bu
dünyada..kim olduğunu bilmiyorsun hiçbir zaman..ve birden kim
olacaksın?...bir zamanlar taptığından nefret ediyorsun..ne
garip!..tiksindiğini seviyorsun..insan olmak..ne acı..ne
bilinmezlik..ben biliyorum..çok fazla kaldım burada..her gün ruhumun
parçalanırken ki ağlayışını izledim..susturamadım..ve hala ağlıyoR